top of page

Fosfor

P

WŁAŚCIWOŚCI:

  • Znajduje się w każdej komórce ludzkiego organizmu

  • Odgrywa kluczową rolę w zdrowiu zębów i dziąseł

  • Razem z wapniem i witaminą D odpowiada za zdrowe i mocne kości i stawy

  • Jest składnikiem zębów,  tkanki mózgowej, błon komórkowych, związków wysokoenergetycznych, koenzymów

  • W największych ilościach (około 85 %) znajduje się w kościach i zębach, w związku z tym (razem z wapniem) bierze udział w ich mineralizacji, a tym samym odpowiada za to, aby były zdrowe i mocne

  • W dużych ilościach zaraz po tkance kostnej występuje w tkance mózgowej

  • Można go znaleźć w kwasach nukleinowych (DNA, RNA), tworzących kod genetyczny, w związku z tym jest ważnym nośnikiem informacji genetycznych

  • Uczestniczy w przewodzeniu bodźców nerwowych, jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego

  • Bierze udział w przemianach energetycznych, jest przekaźnikiem energii. Dzięki fosforowi pokarm zostaje przetworzony na energię, która przekłada się na pracę mięśni

  • Pomaga w utrzymaniu równowagi kwasowo-zasadowej w organizmie

  • Bierze udział w reakcjach fosforyzacji i utrzymaniu pH krw

  • Podtrzymuje ogólną witalność organizmu

  • Wchodzi w skład związków wysokoenergetycznych: ATP, GTP. Wiele związków i enzymów, aby wykazywać działanie biologiczne, musi zostać ufosforyzowanych, dlatego podczas niedoboru tego składnika wszystkie komórki i narządy nie pracują prawidłowo

  • Poprawia wchłanianie wapnia, pod warunkiem jednak, że ilość fosforu w diecie jest zbliżona do ilości wapnia. Witamina D wspomaga wchłanianie fosforu i wapnia oraz w utrzymaniu równowagi pomiędzy tymi dwoma pierwiastkami

  • Zwiększone zapotrzebowanie na ten pierwiastek występuje przede wszystkim u dzieci i młodzieży (ze względu na okres intensywnego wzrostu)

  • Powszechnie występuje w żywności, dlatego na ogół nie dochodzi do jego niedoboru w organizmie

  • Ponieważ jest to pierwiastek tak powszechny, nietrudno zaspokoić jego ilość. Znajdziemy go w produktach zbożowych, na przykład w otrębach i płatkach owsianych, w nasionach sezamu, dyni, słonecznika, orzechach, migdałach, kiełkach, roślinach zielonych, warzywach strączkowych, marchwi, kapuście, kukurydzy i rzeżusze. Poza tym nieocenionymi źródłami fosforu są mleko krowie i kozie, produkty mleczne, sery podpuszczkowe, ryby, tran, mięso drobiowe i wołowe oraz żółtka jaj. Warto pamiętać, że jedząc przetwory z puszek i wszelkie produkty konserwowe, do utrwalenia których użyto związków fosforu, również dostarczamy sobie tego pierwiastka. Fosfor znajduje się nawet w napojach gazowanych, wykorzystany jako regulator kwasowości (kwas fosforowy). Z pewnością jednak nasza dieta będzie zdrowsza i bogatsza, jeśli podobne produkty zastąpimy większą ilością świeżych warzyw i pełnym ziarnem

  • Przyswajalność fosforu jest znacznie mniejsza z produktów zbożowych czy warzyw strączkowych. Aby zwiększyć wchłanianie fosforu z tych produktów, należy zastosować ich odpowiednią obróbkę, np. namoczyć nasiona roślin strączkowych w wodzie przed gotowaniem czy wykonać fermentację ciasta przy produkcji pieczywa

  • Niedobór fosforu w diecie jest zjawiskiem rzadkim i najczęstsze jego przyczyny to:

    • dieta ubogobiałkowa

    • niedobór witaminy D

    • długotrwałe głodzenie się i niedożywienie

    • rygorystyczne diety

    • diety odchudzające

    • wymioty i biegunka

    • rozległe oparzenia - ze względu na właściwość regeneracyjną pierwiastka, fosfor przemieszcza się do  uszkodzonych tkanek, by pomóc w ich odbudowie, przez co badania osocza wskazują na jego zbyt niski poziom

    • nadczynność przytarczyc

    • przeszczepy nerek

    • leki steroidowe przeciwzapalne

    • zaburzenia wchłaniania

    • żywienie pozajelitowe

    • długotrwałe leczenie nadkwaśności wodorotlenkiem glinu, tworzącym z fosforem związki niewchłaniające się w przewodzie pokarmowym

    • choroba alkoholowa

SKUTKI  NIEDOBORU:

  • Podstawowymi objawami niedoboru fosforu w organizmie są ogólne osłabienie w połączeniu z nieregularnym oddechem, osłabienie mięśni i zaburzenia w budowie masy kostnej, zaburzenie pracy serca a co za tym idzie niedokrwistość i zwiększona podatność na infekcje

  • Zbyt mała ilość tego składnika mineralnego może wpływać niekorzystnie na pracę niemal wszystkich narządów, ale przede wszystkim kości, nerek, krwi czy mięśni

  • Niedobór powoduje osłabienie, drażliwość

  • Zwiększone wydalanie magnezu, glukozy i wapnia

  • Zaburzenia ze strony układu nerwowego, np. porażenia, parestezje, zaburzenia świadomości, dezorientacja, nudności, drgawki

  • Spadek odporności oraz skłonność do zakażeń bakteryjnych, wirusowych i grzybiczych, organizm staje się mniej odporny na zachorowania

  • Osłabienie mięśni i kości, a nawet do osteomalacja, czyli rozmiękania kości (inaczej krzywica dorosłych)

  • Bóle kości

  • Zmniejszenie gęstości kości, co prowadzi do osteoporozy

  • Bóle , przykurcze mięśni

  • Niewydolność nerek

  • Zaburzenia pracy serca

  • Wymioty, biegunki, brak apetytu

  • Upośledzenie siły mięśni oddechowych , a co za tym idzie zaburzenia oddychania

  • Niedokrwienie narządów wskutek zaburzenia wymiany tlenu i dwutlenku węgla pomiędzy komórkami

  • ​Niedokrwistość hemolityczna (choroba krwi, której istotą jest zbyt szybkie niszczenie krwinek czerwonych)

SKUTKI  NADMIARU:

  • Bóle mięśni i kości

  • Biegunki, nudności i wymioty

  • Obniżenie stężenia wapnia we krwi poprzez zmniejszenie jego wchłaniania

  • Wypłukiwanie wapnia z kości

  • Odwapnienia kości, utrata masy kostnej

  • Osteopenia oraz osteoporoza

  • Nadczynność przytarczyc

  • Ograniczenia wchłaniania innych składników mineralnych, np. cynku, magnezu, żelaza, miedzi

  • Do nadmiaru fosforu w organizmie może dojść nie tylko w wyniku jego nadmiernego spożycia (z żywności lub w postaci suplementów), lecz także w wyniku niewydolności nerek czy uwalniania fosforu z kości czy komórek

  • ​Nie ma danych na temat przewlekłego zatrucia formami fosforu występującymi w żywności. Z danych Instytutu Żywności i Żywienia wynika jedynie, że przy dużym spożyciu fosforu może nastąpić zwapnienie tkanek miękkich oraz wzrost porowatości kości, choć niektórzy naukowcy przekonują, że nadmiar fosforanów w diecie może powodować u dzieci nadpobudliwość, autyzm a nawet schizofrenię

ZAPOTRZEBOWANIE:

Zalecane dzienne spożycie dla dorosłych: 800 – 1200 mg

ZAWARTOŚĆ W 100 GRAMACH

500 mg

400 mg

400 mg

85 mg

204 mg

150-200 mg

150-200 mg

100-300 mg

784 mg

578 mg

416 mg

310 mg

227 mg

495 mg

420 mg

221 mg

250 mg

204 mg

66 mg

23 mg

15 mg

Sery podpuszczkowe
Fasola
Groch
Mleko 3,2% tł.
Jaja kurze całe
Mięso
Ryby
Zbożowe pełny przemiał
Nasiona słonecznika
Ser topiony edamski
Ser ementaler pełnotł.
Ser camembert pełnotł.
Ser twarogowy półtłusty
Kasza gryczana
Sardynka w pomidorach
Śledź w oleju
Łosoś wędzony
Chleb żytni razowy
Brokuły
Pomarańcze
Cola
 

© 2016 created by JG & AP

bottom of page