KOMU  ZDRÓWKO

WŁAŚCIWOŚCI:

​

• Choć miedź w organizmie występuje tylko w śladowej ilości (75–150 mg), znajduje się we wszystkich tkankach. Najwięcej miedzi jest w wątrobie, mózgu, sercu i nerkach, mniej w gruczołach, kościach i mięśniach

• Wchodzi w skład krwinek i osocza

• Uczestniczy w tworzeniu i prawidłowym funkcjonowaniu czerwonych krwinek

• Ułatwia transportowanie żelaza i wchłanianie żelaza w przewodzie pokarmowym

• Bierze udział w syntezie hemoglobiny i razem z żelazem uczestniczy w transportowaniu tlenu do każdej komórki, zwłaszcza do wrażliwej na niedotlenienie tkanki nerwowej

• Wpływa na przesyłanie impulsów nerwowych i poziom neuroprzekaźników. Od jej ilości zależy praca mózgu – zdolność myślenia, zapamiętywania, kreatywność

• Uczestniczy w syntezie ponad 15 białek, w tym kolagenu i elastyny, które są kluczowe dla wyglądu i kondycji skóry, ponieważ elastyna nadaje skórze sprężystość, a ubytki kolagenu powodują pogłębianie się zmarszczek

• Chroni przed wolnymi rodnikami, hamując namnażanie się wolnych rodników, chroni przed rakiem

• Jest niezbędna do tworzenia melaniny, pigmentu decydującego o kolorze skóry i włosów

• Pobudza wzrost włosów

• Chroni przed osteoporozą

• Odgrywa rolę w metabolizmie tłuszczu

• Zapobiega chorobom serca i układu krążenia

• Wykazuje działanie bakteriostatyczne – hamuje wzrost bakterii i niszczy je

• Zwiększa odporność organizmu

• Lepiej przyswajana jest z diety bogatej w białko zwierzęce niż z diety zawierającej głównie białka roślinne

• Przyswajanie jej poprawiają węglowodany (glukoza i skrobia, w mniejszym stopniu fruktoza) i witamina C, lecz nadmiar spożywanej witaminy C i fruktozy z kolei zmniejsza stężenie miedzi we krwi

• Zmniejszone stężenie w surowicy krwi może być spowodowane także niedostateczną podażą miedzi w pokarmach, upośledzonym wchłanianiem miedzi w przewodzie pokarmowym (przewlekłe stany zapalne, zespoły wadliwego trawienia, długo trwające biegunki), utratą miedzi z moczem (zespół nerczycowy), zwiększonym zapotrzebowaniem miedzi w okresie skutecznego leczenia niedokrwistości megaloblastycznej, zahamowaniem syntezy białek wywołane nadmiarem w pożywieniu węglowodanów i niedoborem w pożywieniu białek (kwashiorkor), nadmiernym spożywaniem preparatów cynku, nadużywaniem środków zobojętniających sok żołądkowy       

• U osób dorosłych niedobór miedzi może być wynikiem stosowania suplementacji cynkiem

• Żelazo, cynk, cyna, wapń i fosfor mają negatywny wpływ na jej przyswajanie. Przyswajanie miedzi zmniejszają także fityniany, błonnik pokarmowy i związki siarki

• Niedobór miedzi grozi także osobom dostarczającym organizmowi duże dawki kadmu, fluoru i kwasu fitynowego, które pogarszają wchłanianie tego pierwiastka. Trzeba wtedy również przyjmować miedź

• Preparaty z miedzią przyjmuje się w porozumieniu z lekarzem, o stałych porach, podczas posiłku, by nie podrażniać przewodu pokarmowego

​