top of page

Selen

Se

WŁAŚCIWOŚCI:

  • Selen jest pierwiastkiem śladowym, znajdującym się w organizmie człowieka w ilości 10–30 mg. Jest obecny we wszystkich tkankach ludzkich, przy czym około 30% ogólnej jego ilości znajduje się w wątrobie, 15% w nerkach, 30% w mięśniach i 10% w osoczu krwi

  • Przez długie lata selen uważany był za truciznę. I oczywiście nią jest, ale tylko w nieodpowiednich dawkach. Odrobinę za dużo szkodzi, a odrobinę za mało także powoduje negatywne skutki

  • Jest specyficznym pierwiastkiem, ponieważ jego optymalny poziom w organizmie jest dość trudny do utrzymania. Ilość selenu w warzywach i owocach zależy od zawartości selenu w glebie, na której są uprawiane, Obecnie obserwuje się niewystarczającą zawartość selenu w pożywieniu wskutek  niedostatecznego jego zapasu w glebie, wynikającego z długotrwałych erozji oraz stosowania pestycydów. Stąd wyróżnia się kraje i regiony, gdzie obserwuje się niedobór lub nadmiar tego pierwiastka

  • Dieta stosowana w naszym kraju w większości przypadków pozwala na pokrycie dziennego zapotrzebowania na selen. Jedynym krajem, gdzie może dochodzić do niedoboru selenu z powodu jego małej zawartości w diecie są Chiny. Na wielu obszarach tego kraju dzienne spożycie selenu wynosi poniżej 20 mikrogramów na dobę

  • Jako pierwiastek nie wykazuje działania biologicznego w organizmie ludzkim. Aktywność biologiczną wykazują jego związki, najczęściej selenocysteina i selenometionina wbudowane w białka

  • Jest bardzo ważnym składnikiem ponad 20 enzymów w naszym ciele

  • Bierze udział w procesach metabolicznych komórek, zapobiega ich mutacjom, wchodzi w skład peroksydazy glutationowej – enzymu, który broni błony komórkowe i czerwone ciałka krwi przed niszczącym działaniem wolnych rodników

  • Jest jednym z najsilniejszych przeciwutleniaczy zwalczających wolne rodniki

  • Pośrednio uczestniczy w przemianach kwasów tłuszczowych oraz odgrywa istotną rolę w syntezie DNA i RNA

  • Zaliczany jest do pierwiastków antykancerogennych, zapobiega bowiem procesom proliferacji i wzrostowi nowotworów. Przypisuje się mu obniżanie ryzyka wystąpienia niektórych form nowotworowych

  • Regularnie przyjmowany zmniejsza ryzyko wystąpienia raka prostaty, raka odbytu, płuc, szyjki macicy i jajników

  • Jako silny przeciwutleniacz, naprawia uszkodzone DNA i chroni kwasy nukleinowe przed uszkodzeniami, wzmaga naszą odporność i tym samym zabezpiecza przed licznymi chorobami

  • Badania wykazały, że osoby chore na raka mają bardzo niski poziom selenu we krwi. Nie do końca wiadomo jednak, w jaki sposób selen działa i jak chroni przed rakiem, ale przypuszcza się, że będąc antyoksydantem, zmniejsza szkodliwe utlenianie komórek i nie dopuszcza do ich deformacji, uszkodzeń genetycznych DNA, a więc sprzyja prawidłowemu rozwojowi tkanek. Selen przeciwdziała uszkodzeniom chromosomów, zawierających genetyczny materiał – kontroluje życie komórek i ich normalne rozmnażanie

  • Jedną z najważniejszych funkcji, jaką selen pełni w naszym organizmie jest wzmocnienie układu odpornościowego

  • Broni nas przed bakteriami i wirusami przedostającymi się do organizmu

  • Chroni przed opryszczką, półpaścem i sepsą

  • Wpływa niszcząco na pleśnie i neutralizuje toksyczne działanie wytwarzanych przez nie aflatoksyn

  • Wiąże metale ciężkie i chroni przed ich szkodliwym działaniem. Związki selenu zmniejszają toksyczność metali ciężkich takich jak: ołów, kadm, arsen, rtęć, tal. Tworzy z nimi nieaktywne, nietoksyczne kompleksy i przyspiesza ich wydalanie

  • Wykazano, że przyjmowanie optymalnych dawek selenu przez osoby cierpiące na jego niedobór sprzyja wytwarzaniu ciał odpornościowych, limofocytów, a także makrofagów

  • Zapobiega powstawaniu skrzepów krwi

  • Poprawia krążenie

  • Działa ochronnie w stosunku do układu sercowo-naczyniowego, chroni serce i naczynia wieńcowe przed zmianami chorobowymi

  • Przeciwdziała powstawaniu miażdżycy

  • Zapobiega zaćmie oraz zwyrodnieniu plamki żółtej

  • Dzięki swoim właściwościom opóźnia procesy starzenia się organizmu, dlatego często nazwany jest pierwiastkiem młodości

  • Wykazuje działanie przeciwzapalne, dlatego wspomaga leczenie takich przewlekłych schorzeń, jak reumatoidalne zapalenie stawów czy toczeń

  • Łagodzi ból towarzyszący reumatoidalnemu zapaleniu stawów

  • Jest bardzo ważny dla prawidłowego funkcjonowania tarczycy, gdyż wchodzi w skład enzymu zwanego dejodynazą. W związku z tym uczestniczy w przemianie tyroksyny (T4) w aktywną formę hormonu – trijodotyroniny

  • Podobnie jak jod, jest bardzo istotnym pierwiastkiem w żywieniu osób cierpiących na niedoczynność tarczycy

  • Odgrywa ważną rolę w przekazywaniu impulsów nerwowych w ośrodkowym układzie nerwowym. Dlatego docenia się korzystny wpływ tego pierwiastka w niektórych chorobach neurologicznych

  • Stosuje się go w leczeniu niedożywiania białkowo-energetycznego

  • Wykazano, że utrzymanie odpowiedniej ilości selenu w organizmie wpływa pozytywnie na męską płodność

  • Męskie gruczoły rozrodcze, w których produkowane jest nasienie są miejscem akumulacji dużych ilości selenu. Jest on tam niezbędny ze względu na obecność kluczowej dla przebiegu procesu dojrzewania plemników selenoproteiny – PHGPx. W pierwszej fazie dojrzewania białko to pełni rolę ochronną i regulacyjną, zaś w dojrzałych plemnikach staje się materiałem budulcowym osłonek mitochondrialnych zapewniając im odpowiednią żywotność i ruchliwość

  • U kobiet łagodzi objawy menopauzy

  • Chroni układ rozrodczy

  • Ma wpływ na prawidłowy rozwój płodu, szczególnie jego układu nerwowego oraz odpornościowego, dlatego powinien być uwzględniany w menu przez kobiety w ciąży

  • Przyjmowany w odpowiedniej ilości w czasie ciąży oddala ryzyko wystąpienia poporodowego zapalenia tarczycy

  • Wspomaga leczenie depresji

  • Zwiększa libido, dodaje energii

  • Może zmniejszać natężenie bólu

  • Badania naukowe udowodniły, że korzystny wpływ na organizm ma zwłaszcza selen przyjmowany z witaminami A, B6, E oraz cynkiem

  • Witamina C osłabia wchłanianie selenu. Do takiej sytuacji dochodzi, gdy w organizmie jest jej za dużo.  Przeciwnie, działa witamina E, która sprawia, że pierwiastek ten łatwiej się wchłania. Selen działa synergistycznie z witaminą E, blokując szkodliwe procesy utleniania w tkankach

  • Selen jest pierwiastkiem nietrwałym w organizmie i w zetknięciu z węglowodanami, zwłaszcza cukrami prostymi, staje się nieprzyswajalny i bezużyteczny dla organizmu. Dlatego osoby przejadające się słodyczami pozbawiają się tego cennego biopierwiastka

  • Sporo selenu tracą produkty w puszkach i konserwach, jest go tam o połowę mniej niż w świeżych produktach

  • Bardzo bogatym w ten pierwiastek i dostępnym dla nas produktem są przede wszystkim drożdże piwne. Pamiętajmy jednak, że trzeba pić je zalane wrzącą wodą lub mlekiem

  • Zawartość selenu w produktach spożywczych jest zależna od rodzaju obróbki kulinarnej. Gotowanie oraz smażenie potraw, jak również wypiek chleba może powodować straty selenu. Przemysłowe mielenie ziaren zbóż może również zmniejsza zawartość tego pierwiastka o 10-30%

  • Zawartość selenu we krwi związana jest ściśle z ilością jego spożycia, lecz mają na to wpływ również czynniki genetyczne i środowiskowe. Poziom selenu we włosach zależy od formy przyjmowania tego składnika, również od zawartości metioniny w diecie, koloru włosów, czy ilości selenu występującego w szamponach

  • Tworzy barierę ochronną skóry przed szkodliwym działaniem słońca

  • Do powstania niedoboru dochodzi w przypadku:

  1. - ciężkiego zaburzenia wchłaniania pokarmu z przewodu pokarmowego

  2. - żywienia pozajelitowego

  3. - stanu po usunięciu dużych części jelita cienkiego

  4. - u chorych na AIDS (U chorych niedobór selenu powoduje ryzyko zgonu 20 razy większe, niż u ludzi z prawidłowym poziomem tego pierwiastka)

  5. - w chorobach naczyń krwionośnych

  6. - ostrego zapalenia trzustki

  7. - marskości wątroby

  8. - fenyloketonurii

  9. - mukowiscydozie

  10. - reumatoidalnego zapalenia stawów

  11. - retinopatii

  12. - niewydolności nerek

  13. - w chorobach immunologicznych

  14. - u chorych z depresją

  15. - dysfunkcji tarczycy

  • W czasie przewlekłej biegunki suplementuje się selenem ze względu na jego znaczne straty z kałem

SKUTKI NIEDOBORU:

  • Dzieci urodzone przez matki z niedostateczną ilością jodu i selenu są narażone na kretynizm - wrodzoną chorobę powodującą niedorozwój umysłowy i fizyczny

  • Przedwczesne starzenie

  • Otłuszczenie wątroby, postępująca choroba wątroby i trzustki

  • Gorsza przyswajalność jodu

  • Nieprawidłowe funkcjonowanie tarczycy, niedoczynność

  • Uszkodzenie martwicze nerek

  • Osłabienie, bóle mięśni

  • Ogólne osłabienie, uczucie ciągłego zmęczenia

  • Częste infekcje

  • Niepłodność u mężczyzn

  • Zapadalność na choroby nowotworowe

  • Niewydolność serca

  • Opryszczka i stany zapalne skóry

  • Nasilenie stanów zapalnych przy reumatoidalnym zapaleniu stawów, toczniu trzewnym, chorobach Keshan (kardiomiopatia młodzieńcza, poszerzenie sylwetki serca, niewydolność krążenia, zastój w krążeniu płucnym i zaburzenia rytmu serca) i Kashin-Becka (zapalna osteoartropatia, dystrofia chrząstek stawowych) występujących głównie na terenach Chin

  • Nasilenie chorób metabolicznych, miażdżycy, cukrzycy, zaćmy, choroby Perkinsona

  • Progresja chorób nowotworowych, szczególnie jelita grubego, wątroby, tarczycy i piersi

SKUTKI NADMIARU:

 

  • Wypadanie włosów, łysienie

  • Łamliwość i uszkodzenia paznokci

  • Zmiany skórne

  • Omdlenia

  • Bóle brzucha

  • Nudności i wymioty

  • Biegunki

  • Czosnkowy oddech

  • Pocenie się

  • Zaburzenia ze strony układu nerwowego

  • Drażliwość

  • Depresja

  • Insulinooporność, a co za tym idzie zwiększenie ryzyka wystąpienia cukrzycy

  • Zwiększenie prawdopodobieństwa wystąpienia chorób układu krążenia

  • Zagrożenie wystąpienia choroby nowotworowej

  • Przekroczenie zalecanej, dobowej dawki selenu jest niebezpieczne i prowadzi do zatrucia organizmu

  • Nie należy samodzielnie suplementować selenu. Ewentualną decyzję o stosowaniu suplementów diety zawierających selen należy skonsultować z lekarzem, po uprzednim wykonaniu oznaczenia tego pierwiastka we krwi w specjalistycznych laboratoriach

ZAPOTRZEBOWANIE:

​Zalecane średnie dzienne spożycie selenu zostało określone na poziomie 45 μg. Większe dawki, rzędu 900 μg mogą dawać objawy zatrucia. Zapotrzebowanie na ten pierwiastek wzrasta podczas ciąży (400 μg) oraz laktacji (360 µg). Przyjmuje się, że maksymalna bezpieczna dawka wynosi 400 µg/dobę

ZAWARTOŚĆ W 100 GRAMACH

102 μg

180 μg

66 μg

b.d.

1345 μg

182 μg

160 μg

13 μg

33 μg

44 μg

125 μg

18 μg

17 μg

120 μg

1917 μg

17 μg

45 μg

80 μg

34 μg

1000 μg

36 μg

560 μg

37 μg

Brukselka

Chleb żytni razowy

Dorsz

Drożdże

Groch

Gruszki

Jaja kurze

Karp

Kawior

Makrela

Mięso drobiowe

Mięso wieprzowe

Mleko 3,2%

Mleko w proszku

Orzechy brazylijskie

Orzechy włoskie

Płatki owsiane

Ryż

Sezam

Soczewica

Śledź

Wątroba drobiowa

Ziemniaki

© 2016 created by JG & AP

bottom of page